Chyba każdy fotograf ślubny ma swoją listę miejsc, w których chciałby się znaleźć i móc uwieczniać czyjś Wielki Dzień. Polna Zdrój była i nadal jest na mojej.
Więcej

Jak pałace, to tylko te przykurzone. Takie hasło jest ze mną od chwili znalezienia się w jednym z zakątków na Dolnym Śląsku. Jego zamknięte dla innych bramy otworzyli przede mną Iga i Michał, którzy na sesję ze mną jechali aż ze Szczecina. Ona, zjawiskowa piękność o figurze, o której niejedna marzy. On, w swojej stylizacji spokojnie mógłby zagrać w nowej części Bonda. Pałac, z ogrodem żyjącym własnym życiem, z architekturą nadszarpniętą zębem czasu, pokryty połaciami kurzu. W takim się zakochałam.

Więcej

Kiedy fotografujesz od 12 lat (tak, od tylu), przychodzą momenty zwątpienia. Czy Twoje prace są naprawdę dobre, czy udaje Ci się najlepiej uchwycić te najważniejsze momenty, czy wybrałabyś siebie jako fotografa na swój własny ślub? Czy jeśli odpowiedziałabym ze 100% pewnością dobrze by to o mnie świadczyło? Chyba nie. Nie, nie czuję się spełniona jako fotograf. Ciągle staram się rozwijać, udoskonalać. W głowie mam pełno niezrealizowanych kadrów. Takich osobistych.
Więcej

Para aktorów. Słysząc to hasło od razu zaświeciła mi się żaróweczka, mówiąca, że to nie będzie standardowe wesele (o ile w ogóle jest jakiś standard?). Ślub z wzruszającym wykonaniem „Hallelujah” przez Pana Młodego. Kilkadziesiąt minut później, w magicznym miejscu, zaraz przy polsko-czeskiej granicy, zaczęła się szalona, gorąca impreza. Złoty Jar zapłonął. Po raz kolejny miałam satysfakcję, że trafiłam na Parę Młodą, która w tym stresującym dniu pozostała sobą. Aniu, Kamilu, dzięki.
Więcej

Więcej