Nie wiem od czego zacząć, ciężko mi zebrać garść sensownych słów, by napisać jak ostatnio się czułam. Wielotygodniowa izolacja, nawał domowych obowiązków, niepewność o moje zawodowe jutro, sytuacja polityczna i gospodarcza w kraju… a przede wszystkim piosenki z „Krainy lodu” – czułam jakby w moim mózgu rozgościł się wyniszczający go wirus. Więcej
Piękna kobieta, kawałek materiału, naturalne światło i ja z aparatem w dłoniach. Później kilka godzin przy komputerze, by tej czerni i bieli nadać odpowiedni charakter. Tyle potrzeba by stworzyć dobrą sesję. Chcę zdecydowanie więcej spotkań sam na sam z twarzami o różnych kształtach, znakach szczególnych, emocjach. Bez mocnego makijażu, który zakrywałby to co w każdej z nas najpiękniejsze, odmienne. Chcę nasycić oczy różnorodnością.
Więcej
Joga to dla mnie nieodkryta jeszcze recepta na wyciszenie się, dla niektórych nawet recepta na życie. Jedną z osób, których przyciągnęła jej filozofia jest Daria, współzałożycielka joga kolektyw, szkoły działającej od 2018 r. we Wrocławiu. Z Darią znamy się ponad 20 lat i choć widujemy się rzadko to podczas spotkań dyskusjom nie ma końca. O podróżach m.in. do Indii, łączeniu pasji z biznesem i tak po prostu – o dorosłym życiu. Pierwsze jogowe zdjęcia zrobiłyśmy 7 lat temu, na polanie leżącej blisko naszego starego osiedla. Dziś obie z bogatszym doświadczeniem – Ona w praktyce jogi, ja fotograficznym, wyruszyłyśmy z aparatem na kolejną sesję. Patrząc na jej smukłe ciało przybierające co chwilę inne wymagające pozycje, nabrałam ochoty na odkurzenie maty i spróbowanie jogi po raz kolejny.
Tego dnia las zapłonął w mojej wyobraźni, a kadry z rudowłosą pięknością nadal tlą się w mojej pamięci.
Chodź ze mną. Do lasu. Dotknij miękkiego niczym poduszka mchu, niech zieleń napełni Cię spokojem.
Właśnie się zorientowałam, że kiedyś była już historia o takim tytule. O podobnej porze roku. Wiosną wszystko budzi się do życia. Budzi się też moje fotografujące „ja”.
Przed obiektywem budziła się ze mną cudowna posiadaczka piegów i rozpalających się w słońcu włosów, Angelina Sarkisian.
Marta jest jedną z takich osób, z którą możesz nie widzieć się sto lat, a dobra energia między Wami zostaje. Oprócz tego, że uwielbiam ją fotografować, bo jako aktorka nie wstydzi się własnego ciała, to uwielbiam jej wrażliwą duszę. Mam wrażenie, że jest trochę z innego świata, z dala od instagramego wypinania tyłka i tego całego lansu. Kobieta o stu twarzach, której pięknie z uśmiechem, jak i smutkiem. Jej małe mieszkanko z odrestaurowanym kredensem (przez nią samą!) stanowiło genialną scenografię do naszej sesji. Zaproście mnie do takich wnętrz, proszę. I do wnętrza swojej duszy również.
Więcej
Choć secret garden z moich zdjęć jest może mniej spektakularny, niż ten z filmu Agnieszki Holland, to niewątpliwie jest miejscem, w którym uwielbiam się zaszyć. Przyjemnością było fotografować w nim eterycznego rudzielca o anielskim imieniu. Zapraszam do przechadzki po moim tajemniczym ogrodzie.
Więcej
Po raz kolejny przed moim obiektywem pojawiła się Julia Janulewicz. To o niej, jako przebojowej młodej dziewczynie, wspomniałam w poprzednim poście. Julka swoją przygodę z profesjonalnym blogowaniem zaczęła w wieku 13 lat (!). Ja w takim wieku (lepiej nie będę ujawniać, który to był rok), co prawda też pisałam bloga, lecz jego treść bogata była raczej w narzekania, jaki ten świat straszny. Dobrze, że moja modelka wychodzi z zupełnie innego założenia. Sesja odbyła się w okolicach naszej Jeleniej Góry, kiedy to jeszcze nic nie zwiastowało nadchodzącej wiosny.
Więcej
Coraz więcej obowiązków, coraz mniej czasu na wirtualną rzeczywistość. Doba, która jest zdecydowanie za krótka. Tak wygląda dorosłe życie. Jednak nie poddajemy się, walczymy o swoje marzenia. Walka jest nierówna, bo gdy u nogi masz przyczepioną roczną osóbkę, która wymaga od Ciebie ciągłej uwagi, wszystko inne musi zejść na drugi plan. Przynajmniej tak jest u nas. Ktoś Cię potrzebuje 24/7. Nieważne, czy jesteś zdrowy, wyspany czy w dobrym humorze. Musisz być. Rodzicielstwo jest pełne cudownych chwil i choć pewnie mało kto przyzna to na głos, my – rodzice, czasem tak na moment, chcielibyśmy wrócić do lat totalnej beztroski. Przed moim obiektywem stają ostatnio bardzo młode dziewczyny, które mają wszystko przed sobą, są na początku drogi w dorosłość. Jedne są nieśmiałe, jeszcze nieopierzone, inne, mimo młodego wieku zadziwiają mnie swoją przebojowością.
GO GIRLS! Spokojnie, ja też biorę sobie to hasło do serca.
Więcej